فاضلاب هسته‌ای به دریا ریخته می‌شود
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۶۶۲۰۸
به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری آنا، اجرای آخرین طرح تخلیه فاضلاب رادیواکتیو دولت ژاپن که برای بهار یا تابستان امسال برنامه ریزی شده، با واکنش خشمگین مردم به ویژه آن‌هایی که در صنعت ماهیگیری هستند مواجه شده است.
کمیسیون تنظیم مقررات انرژی اتمی ژاپن رسما طرح ریختن آب آلوده هسته‌ای نیروگاه برق هسته‌ای «فوکوشیما دایچی» را در روز ۲۲ ژوئیه (۳۱ تیر) به تصویب رساند؛ در حال حاضر، نیروگاه برق هسته‌ای فوکوشیما دایچی بیش از ۱.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به همین دلیل، از زمانی که دولت ژاپن این تصمیم اشتباه در خصوص رهاسازی فاضلاب هسته‌ای به دریا را در آوریل سال گذشته اتخاذ کرد، صدا‌های تردید و مخالفت مداوم از سوی جامعه جهانی و مردم ژاپن به گوش رسید.
وزیر محیط زیست ژاپن قبلا اعلام کرده بود که شرکت تیپکوی این کشور در سال‌های آینده آب‌های رادیواکتیو حاصل از نابودی نیروگاه تولید برق هسته‌ای فوکوشیما را به اقیانوس آرام می‌ریزد.
به گفته وی دیگر فضایی برای ذخیره سازی این آب‌های رادیواکتیو در زمین وجود ندارد و این در حالی است که میزان آب‌های یادشده از یک میلیون تن فراتر می‌رود. آب‌های مذکور بعد از سونامی ماه مارس سال ۲۰۱۱ و تخریب نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما آلوده شدند و برای خنک کردن نیروگاه مذکور به کار می‌رفتند.
دولت ژاپن روز جمعه اعلام کرد که طرح بحث برانگیز برای رهاسازی فاضلاب رادیواکتیو از نیروگاه اتمی ویران شده فوکوشیما در شمال شرق ژاپن به اقیانوس آرام در بهار یا تابستان آغاز خواهد شد.
کیمورا، یکی از اعضای کمپین مخالفین این طرح گفت: چنین طرحی کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق دریاها را نقض می‌کند؛ وزارت خارجه ژاپن اعتراف کرده که منطقه‌ای که تخلیه در آن رخ داده مربوط به آب‌های داخلی نیست.
بر اساس کنوانسیون قانون دریاهای سازمان ملل، تمام کشورها متعهد به حفظ و حفاظت از محیط زیست دریایی هستند و تمام کشورها باید طبق قوانین بین‌المللی مسئولیت آن را بپذیرند.
کیمورا معتقد است، نباید اجازه انتشار مواد رادیواکتیو را داد و باید تلاش‌ها برای جلوگیری از ورود آنها به آب‌های زیرزمینی در اولویت قرار گیرد و از آلوده شدن بیشتر آبها به این مواد ممانعت شود.
وی خاطرنشان کرد که وزارت محیط زیست ژاپن هنوز اثرات زیست محیطی تخلیه چندین دهه آب آلوده به هسته‌ای در اقیانوس آرام شمالی را ارزیابی نکرده است.
ماسانوبو ساکاموتو، رئیس شرکت ملی تعاونی شیلات ژاپن در بیانیه‌ای گفت: مخالفت با تخلیه آب تصفیه‌شده به اقیانوس کوچک‌ترین تغییری نکرده است و خواستار واکنش جدی دولت شد.
طرح دولت ژاپن برای ریختن آب آلوده به دریا از زمانی که مطرح شد، با مخالفت گروه‌های مدنی مواجه شد.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: فاضلاب هسته ای رادیواکتیو دریا فاضلاب هسته ای اقیانوس آرام دولت ژاپن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۶۶۲۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف موجوداتی که 540 میلیون سال قبل اقیانوس‌های زمین را نورانی می‌کردند (+عکس)
بسیاری از موجودات آب‌های جهان را نورانی می‌کنند. از میکرواوگانیسم‌هایی گرفته که خطوط ساحلی را در تاریکی شب به رنگ آبی برقدار در می‌آورند تا قلابچه‌ماهی‌های اعماق دریا که از فریب‌دهنده‌های درخشان‌شان برای اغوا کردن طعمه استفاده می‌کنند، طیف وسیعی از مخلوقات دریایی از طریق پدیده‌ای طبیعی با عنوان بیولومینانس یا زیست‌تابی از خودشان نور ساطع می‌کنند.
به گزارش راهنماتو، اکنون نتایج یک مطالعه تازه از اولین نمونه‌های زیست‌تاب‌ها در روی سیاره زمین پرده برداشته و تاریخ حضور آنها به روی زمین را تا زمان آغاز نخستین روزهای حیات حیوانات به عقب کشیده است. بر اساس این مطالعه در حدود 540میلیون سال قبل، حیوانات نرم و شاخه‌داری با عنوان اوکتوکورال‌ها شروع به نورانی کردن اقیانوس‌ها کردند.
نتایج این مطالعه که در نشریه Proceedings of the Royal Society منتشر شده است، از رابطه اوکتوکورال‌های اقیانوس‌های مدرن ما استفاده کرده تا به سمت عقب حرکت کند و مشخص کند این زیست‌تاب‌های ورقه-مانند چه زمانی پا به قلمرو حیوانات گذاشتند.
در دریاهای امروزی، اوکتوکورال‌ها انواعی از فرم‌ها مانند قلم‌های دریایی، پنکه‌های دریایی و مرجان‌های نرم را دارند. دانیل دلئو، زیست‌شناسی که این مقاله را برای موزه تاریخ طبیعی آمریکا نوشته است، می‌گوید:
«اوکتوکورال‌ها مرجان‌های نرم‌تنی به شکل درخت هستند. نامشان را از قرینگی بدن‌شان که هشت قسمت دارد، گرفته‌اند. اوکتوکورال‌ها اغلب باغ‌های مرجانی و جنگل‌های حیوانی در اقیانوس، به خصوص در اعماق آب، درست می‌کنند که می‌تواند خانه و پرورشگاهی برای طیفی از حیوانات باشد.»
در این مطالعه محققان به این دلیل روی اوکتوکورال‌ها تمرکز کردند که اغلب آنها زیست‌تاب هستند. درست مثل همه ارگانیسم‌های زیست‌تاب، در اوکتوکورال‌ها هم آنیزمی با عنوان لیوسفراس با ترکیب لوسیفرین واکنش نشان می‌دهد و نور تولید می‌کند.
جانورشناسان تاکنون توانسته‌اند تخمین بزنند که توانایی نورتابی حدودا 100بار در میان این حیوانات فرگشت یافته است. اما اینکه این موجودات زنده دقیقه از چه زمانی به قابلیت نورتابی مجهز شدند، مشخص نبود.
تا قبل از مطالعه اخیر، قدیمی‌ترین نمونه شناخته‌شده زیست‌تابی به سخت‌پوستان 267میلیون ساله نسبت داده شده بود. دلئو و همکاران نویسنده‌اش انتظار داشتند که این توانایی بسیار قدیمی‌تر باشد. اوکتوکورال‌ها با گونه‌های نورانی متعددشان، به نظر می‌رسید که گروه خوبی برای گردآوری شواهد باشند.
دلئو می‌گوید:
«اوکتوکورال‌ها به دلیل بدن‌های نرم‌شان مثل مرجان‌های استخوانی و سنگی فسیل نمی‌شوند.»
بعضی وقت‌ها تنها ماده‌ای که در اختیار کارشناسان است، بخش‌های کوچک و سخت سازه‌های مرجانی به نام اسکلریت است. واکنش زیست‌شیمیایی حیاتی را هم نمی‌توان مستقیما در فسیل‌ها مشاهده کرد، بنابراین کارشناسان می‌بایست به خطوط دیگری از شواهد برای رسیدن به خواستگاه زیست‌تاب‌ها تکیه می‌کردند.
دلئو و همکارانش برای پاسخ به این پرسش به درخت خانوادگی اوکتوکورال‌ها پرداختند. آنها برای آنکه فرگشت زیست‌تابی در اوکتوکورال‌ها را دنبال کنند، به شباهت‌های ژنتیکی در میان اوکتوکورال‌ها و خویشاوندان‌شان پرداختند. حدودا 3500 یا تعداد بیش‌تری از اوکتوکورال‌ها به گروهی بزرگ‌تر به نام آنتوزوآ تعلق دارند که مرجان‌ها و شقایق‌های دریایی را در بر می‌گیرد.
جانورشناسان به دنبال گونه‌هایی بودند که توانایی زیست‌تابی داشتند تا بتوانند تعیین کنند که این توانایی چند بار در میان این حیوانات فرگشت یافته است. علاوه بر آن محققان عمقی که اوکتوکورال‌ها در آن زندگی می‌کنند را بررسی کردند تا ببیند آیا نورتابی در عمق و سطح دچار فرگشت شده یا خیر.
با همه این ارزیابی‌ها آنها تخمین زدند که اجداد اوکتوکورال‌ها چه شکلی بودند و از کی در دریاها پدیدار شدند.
محققان پیشنهاد می‌دهند که توانایی زیست‌تابی در اوکتوکورال‌هایی با مکانیزم‌های زیستی مشترک آن‌چنان شایع است که آخرین جد مشترک این گروه احتمالا زیست‌تاب بوده است.
این جد در آغاز دوره کامبرین در حدود 542 میلیون سال قبل، زمانی که جهان در بسیاری از ابعاد در حال شکوفایی بوده و اشکال تازه حیوانات به سرعت در حال تنوع‌یافتن بودند، زندگی می‌کرده است. آنها همچنین تخمین زده‌اند که نخستین زیست‌تاب‌ها احتمالا در آب‌های کم‌عمق به وجود آمده‌اند و بعدها به آب‌های عمیق راه یافته‌اند.
کانال عصر ایران در تلگرام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»